krzem

Encyklopedia PWN

siluminy
[łac.],
odlewnicze stopy aluminium z krzemem (10–13% krzemu);
związki chemiczne węgla z metalami lub niektórymi niemetalami (gł. krzemem i borem);
odporność metali i stopów na utleniające i korodujące działanie gazów (zawierających oprócz tlenu ditlenek i tlenek węgla, parę wodną, azot, związki siarki) o wysokiej temperaturze (wyższej niż 600°C), określona szybkością narastania warstewki tlenków na powierzchni metalu, w danych warunkach pracy (środowisko, temperatura);
substancja wykazująca zdolność wzmagania odpowiedzi immunologicznej w stosunku do różnych antygenów;
Berzelius
[bärsẹliüs]
Jöns Jacob von Wymowa, ur. 20 VIII 1779, Väversunda k. Linköping, zm. 7 VIII 1848, Sztokholm,
chemik szwedzki.
stop miedzi (gęstość 7,5–9,2 g/cm3), w którym gł. dodatkiem stopowym w ilości powyżej 2% jest cyna (Sn) albo aluminium (Al), krzem (Si), beryl (Be), ołów (Pb) lub mangan (Mn), stąd nazwy: b. cynowe, b. aluminiowe (zw. dawniej brązalami), b. krzemowe itd.;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia